| 1. Παραχωρήσεις κατά χρήση ή κυριότητα ακίνητης περιουσίας φορέων της Κεντρικής Διοίκησης, όπως αυτή ορίζεται στην περ. στ’ της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4270/2014 (Α’ 143), προς οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης α’ και β’ βαθμού, νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου και νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου που ελέγχονται από το Δημόσιο, οι οποίες εχώρησαν δυνάμει νομοθετικής διάταξης ή απόφασης του αρμόδιου οργάνου των ανωτέρω φορέων, χωρίς αντάλλαγμα και για την πραγματοποίηση αποκλειστικά δημόσιου σκοπού, ανακαλούνται αυτοδικαίως και αζημίως για τους φορείς της Κεντρικής Διοίκησης μετά την πάροδο έξι (6) μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος και τα ακίνητα επιστρέφουν στη διαχείριση ή κυριότητα του φορέα, στον οποίο ανήκαν πριν από την παραχώρηση, αν ο σκοπός δεν πραγματοποιήθηκε εντός δεκαπενταετίας από την παραχώρηση. Για την ανάκληση εκδίδεται σχετική διαπιστωτική πράξη του φορέα, η οποία αποτελεί τίτλο που μεταγράφεται στο αρμόδιο Υποθηκοφυλακείο ή Κτηματολογικό Γραφείο, με επιμέλεια του φορέα. Μετά από την κοινοποίηση της διαπιστωτικής πράξης σε οποιονδήποτε έχει εγκατασταθεί στο ακίνητο, αυτός θεωρείται αυθαίρετος κάτοχος αυτού και αποβάλλεται σύμφωνα με τις διατάξεις του α.ν. 263/1968 (Α’ 12). Ειδικά για μισθωτές που έχουν εγκατασταθεί στο ακίνητο, εφαρμόζεται η παρ. 3 του παρόντος.
2. Η ανάκληση και η μεταβίβαση της κυριότητας συντελούνται ακόμη και αν εντός των ακινήτων της παρ. 1 έχουν ανεγερθεί κτίσματα ή λοιπές κατασκευές, χωρίς να εφαρμόζεται η απαγόρευση της παρ. 1 του άρθρου 82 του ν. 4495/2017 (Α’ 167), περί απαγόρευσης δικαιοπραξιών σε ακίνητα με αυθαίρετες κατασκευές ή πολεοδομικές παραβάσεις. 3. Οι φορείς στους οποίους επιστρέφουν τα ακίνητα της παρ. 1 δεν ευθύνονται για την εν γένει κατάσταση αυτών ή για κτίσματα ή αυθαίρετες κατασκευές, που δημιουργήθηκαν κατά το χρονικό διάστημα της παραχώρησης ούτε ευθύνονται έναντι οποιουδήποτε επικαλείται εμπράγματα ή άλλα δικαιώματα επ’ αυτών, που δημιουργήθηκαν κατά το ίδιο χρονικό διάστημα. Υφιστάμενες μισθώσεις του παραχωρησιούχου φορέα προς τρίτους λύονται με την παρέλευση τριμήνου από την κοινοποίηση της διαπιστωτικής πράξης της παρ. 1 προς τον τρίτο μισθωτή, μετά την πάροδο του οποίου δύναται να αποβληθεί μετά τη σύνταξη πρωτοκόλλου διοικητικής αποβολής του άρθρου 2 του α.ν. 263/1968. Το πρωτόκολλο εκδίδεται και κατά του αυθαίρετου κατόχου του ακινήτου, μετά τη λήξη της μίσθωσης. Μετά από την κοινοποίηση της πράξης, τα οφειλόμενα μισθώματα ή αποζημιώσεις χρήσεις καταβάλλονται στον ιδιοκτήτη φορέα Κεντρικής Διοίκησης, ο οποίος υποκαθιστά αυτοδικαίως τον παραχωρησιούχο σε όλα τα δικαιώματα του εκμισθωτή. 4. Εντός της προθεσμίας της παρ. 1 οι παραχωρησιούχοι δύνανται να υποβάλουν αίτηση για την εξαίρεσή τους από την αυτοδίκαιη ανάκληση εκθέτοντας τους λόγους αναγκαιότητας της εξαίρεσης και μη πραγματοποίησης του σκοπού της αρχικής παραχώρησης. Η αίτηση αξιολογείται από τον παραχωρούντα φορέα κατά τη διακριτική ευχέρειά του. |
Αρχική
›
ΒΑΣΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ
›
Νόμος 5006/2022
›
Άρθρο 12 N. 5006/22: Αυτοδίκαιη ανάκληση παραχωρήσεων κατά χρήση ή κυριότητα ακίνητης περιουσίας φορέων της Κεντρικής Διοίκησης για την επιτέλεση μη πραγματοποιηθέντος αποκλειστικού σκοπού
