Άρθρο 54 N.1416/84: Τέλος επί των ακαθαρίστων εσόδων κέντρων διασκέδασης, εστιατορίων κλπ.

«Στα ακαθάριστα έσοδα περιλαμβάνονται γενικά όλα τα έσοδα της επιχείρησης από τις πωλήσεις, με οποιοδήποτε τρόπο, των ειδών που διαθέτουν».

2. Στην παράγραφο 5 του άρθρου 7 του νόμου 1080/1980 προστίθεται εδάφιο ως εξής:

«Όπου ο νόμος δεν προβλέπει την έκδοση στοιχείων, ο δήμος ή η κοινότητα μπορεί με απόφαση του συμβουλίου του να επιβάλει την υποχρέωση τήρησης τριπλοτύπων λογαριασμών που θεωρούνται από αυτόν».

3. Η παράγραφος 6 του άρθρου 7 του νόμου 1080/1980 αντικαθίσταται ως εξής:

«6. Οι διατάξεις των παρ. 4, 5, 7, 8, 9 και 10 του προηγουμένου άρθρου εφαρμόζονται αναλόγως και για το τέλος αυτού του άρθρου».

4. Μετά το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 2 του άρθρου 3 του νόμου 1080/1980 προστίθεται εδάφιο ως εξής:

«Ειδικά για τους κοινόχρηστους χώρους που παραχωρούνται για χρήση σε καφενεία, ζαχαροπλαστεία, εστιατόρια και παρεμφερή καταστήματα, το δημοτικό ή κοινοτικό συμβούλιο μπορεί με την ιδία απόφαση του να ορίζει ότι τα σερβιριζόμενα από τα καταστήματα αυτά στους ανωτέρω χώρους είδη θα προσφέρονται σε τιμές καταστήματος κατώτερης κατηγορίας από εκείνη στην οποία ανήκουν».

5. Το τρίτο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 10 του νόμου 1080/1980 αντικαθίσταται ως εξής:

«Με την ίδια απόφαση ορίζεται και ο συντελεστής του φόρου σε ακέραιες μονάδες από έξι μέχρι δεκαέξι δραχμές κάθε έτος, κατά τετραγωνικό μέτρο φωτιζόμενης επιφάνειας στεγασμένου χώρου, ανάλογα με την περιοχή στην οποία βρίσκεται».

«6. Η αληθής έννοια των διατάξεων του άρθρου 3 του νόμου 658/1977, με τις οποίες εξαιρούνται από την επιβολή των τελών επί των εκδιδόμενων λογαριασμών του εδαφ. β' του άρθρου αυτού τα λειτουργούντα εντός ξενοδοχειακών επιχειρήσεων κάθε λειτουργικής μορφής εστιατόρια, κυλικεία, οινομαγειρεία πολυτελείας και κέντρα διασκέδασης κατηγορίας Α' η ανώτερης ή και Β' μετά τήρηση της διαδικασίας του εδαφίου αυτού, είναι ότι: Τα καταστήματα αυτά εξαιρούνται από το τέλος, εφόσον εξυπηρετούν κατά κύριο λόγο τους ενοίκους της ξενοδοχειακής επιχείρησης.

Στην εξαίρεση δεν υπάγονται τα καταστήματα αυτά όταν επεκτείνονται σε κοινόχρηστους χώρους (πεζοδρόμια, πλατείες, δημοτικά πάρκα, αρχαιολογικούς χώρους) καθώς και όταν έχουν ανεξάρτητη είσοδο» - (Η παρ. 6 καταργήθηκε από την παρ. 7 άρθρου 26 Ν. 1828/1989, ΦΕΚ Α' 2).